Lichtkoepel in het voormalig Ministerie van Financiën (São Paulo)

Het gebouw van het Ministerie van Financiën was het eerste van 3 overheidsgebouwen die door ingenieur-architect Ramos de Azevedo gebouwd werden in de 'Pátio do Colégio', hartje São Paulo. De eerste steen werd op 7 september 1881 gelegd en de kostprijs geraamd op 100 'contos de réis'. Hoewel het gebouw in 1886 klaar was, werd het slechts in maart 1891 officiëel ingehuldigd.

Het gebouw in neoklassieke stijl veroorzaakte opschudding en werd beschouwd als een bouwwerk getuigend van extreme schoonheid en goede smaak. 

Maria Amélia Salgado Loureiro beschrijft het als "het startpunt van de transformatie van São Paulo waarbij de oude gebouwen in koloniale stijl in snel tempo vervangen zullen worden door gebouwen gebaseerd op de Europese smaak".

Eudes Campos beschrijft beide gebouwen in zijn doctoraatswerk "Architectuur in de staat São Paulo tijdens het Imperium": "De eerste plannen van de regering van de "provincie" São Paulo (ter informatie: tijdens het Braziliaans Imperium 1821 - 1889 werd de term 'staat' niet gebruikt) om een gebouw op te richten voor het Ministerie van Financiën werden getekend door architect Stevaux in 1882 maar zijn ons onbekend. Vast staat dat de werken ditmaal onder leiding van ingenieur-architect Ramos de Azevedo op een nieuwe basis starten in 1886. Azevedo ontwierp een compacte massa in kubusvorm die geïsoleerd werd van de omliggende gebouwen. Aldus draagde zijn ontwerp bij voor een re-organisatie van de stedelijke ruimte in de stad São Paulo in de laatste jaren van de negentiende eeuw dat later vervolledigd zal worden met o.m. andere administratieve gebouwen van zijn hand."

en vervolgt 

"Door het goed gedefiniëerde spel van lijnen en oppervlakken, de centrale frontispiece met Korinthische zuilen dat een driehoekig fronton ondersteunt, lijkt het gebouw van het Ministerie van Financiën geïnspireerd door de paladiaanse of beter neopaladiaanse stijl. Een subtiel maar opzettelijk contrast werd gecreëerd tussen de zeer serene en evenwichtige aspecten van dit gebouw en deze van de aangrenzende buurman, het Ministerie van Landbouw, dat enkele jaren later opgeleverd werd. 

In die de tijd werden beide geclassificeerd als renaissancestijl. Evenwel moet opgemerkt worden dat de zetel van het Ministerie van Landbouw (1891-1896) eerder aansluit bij de Duitse school. Hiervan getuigen de zuilen van het antecorpo versierd op een sterke maniëristische wijze. Binnen wordt de prachtige centrale hal die 2 verdieping hoog is, verlicht door een grote lichtkoepel. De wanden zijn versierd met muurschilderingen. In de "salon nobre" bleef de oorspronkelijke decoratie bewaard. Zowel de binneninrichting als de buitenarchitectuur werden in binnen- en buitenland hoog gewaardeerd. Het gebouw was een tezelfdertijd een ijk- en startpunt inzake het ontwerpen van nieuwe administratieve gebouwen in de hoofdstad. En deze verwachting werd ingelost met de constructie van het buurgebouw, het ministerie van Landbouw. Dit was het eerste openbaar gebouw in de stad São Paulo gebouwd tijdens de Republiek. Het werd met evenveel pracht en praal uitgevoerd en straalde trots uit en had iets exhibitionistisch, herkenbaar in de details van de inrichting."

Het architectonisch geheel van beide gebouwen wordt bescherm via het gemeentedecreet nº 26.818, van 9 september 1988, en vormt aldus een beschermd stadsgezicht samen met de historische kern “Pateo do Colégio”.

Bronnen:

• CAMPOS, Eudes. Arquitetura paulistana sob o Império: aspectos da formação da cultura burguesa em São Paulo. 1997. 814f. Tese (Doutorado em Arquitetura) – FAU USP. São Paulo. 4v. (p. 713 - 714)
• A evolução da casa Paulistana e a arquitetura de Ramos de Azevedo / Maria Amélia Salgado Loureiro. - São Paulo: Voz do Oeste, 1981. p. 54.