Wandtegels in de overdekte markt van São Paulo

Een nieuw marktgebouw voor São Paulo

De nieuwe, in 1933 geopende, "Mercado Municipal Paulistano" vervangt het oude gebouw gelegen aan de 25ste Maart-straat aan de oevers van de rivier de Tamanduateí. In deze "rua 25 de Março" die vandaag nog steeds gefrequenteerd wordt door duizenden shoppers, was ook een openluchtmarkt gevestigd. Door de snelle groei van de stad São Paulo - tussen 1875 en 1920 steeg de bevolking van circa 35.000 tot 580.000 inwoners - diende dringend een aan de nieuwe behoeften aangepaste overdekte markt gebouwd te worden. In 1924 keurde de gemeente de betreffende wet goed. De "Mercado Central", zoals het gebouw vandaag ook bekend staat, is wellicht de laatste grote stedelijke constructie waarmee São Paulo haar imago als koffiemetropool wou versterken. 

De bouw van de 12.600m² overdekte marktplaats werd toegewezen aan het architectenbureau van Francisco de Paula Ramos de Azevedo (1851 — 1928). Zijn bureau stond in voor de realisatie van de meest prestigieuse gebouwen uit die tijd zoals de Stadsschouwburg, het Paleis van de Industrie, de Pinacoteca, het Postgebouw, en het Sioncollege. In zijn kantoor werkten Portugese, Braziliaanse en Italiaanse architecten. Eén van hen, Felisberto Ranzini, ontwierp de buitengevels met interne en externe Ionische en Dorische kolommen. Grote glaspartijen in de dakstructuren, koepels en glasramen van Conrado Sorgenitch Filho, zorgen voor de inval van veel natuurlijk licht.

Op 25 januari 1933, verjaardag van de stichting van de stad São Paulo, werd de markt eindelijk geopend. São Paulo had toen al een bevolking van een miljoen inwoners. 

De ontdekking van de Belgische tegels

Tijdens de restauratiewerken die startten in de maand oktober 2013, werd in de evenementenzaal van het marktgebouw de vestiaire verwijderd. En tot grote verrassing kwamen 2 wanden bedekt met Belgische tegels te voorschijn. Niemand was op de hoogte van hun bestaan omdat ze gedurende tientallen jaren verborgen - en beschermd - zaten. 

Luis Barretto, hoofd van de Gemeentelijke Marktdiensten (SEMAB), meldde in de krant Folha de São Paulo, dat na deze onverwachte vondst, een nieuw onderzoek gestart werd dat resulteerde in de volledige restauratie van de betegelde wanden. Hierbij werden nieuwe quasi identiek aan de originele tegels besteld en geplaatst..

Op bovenstaande foto ziet u links de originele en rechts de nieuwe tegels.

Ik constulteerde de Belg Mario Baeck, editeur van het tijdschrift Tiles & Architectural Ceramics Society (TACS) en van de European Ceramic Tiles Circle en hij antwoordde "Bij ongedecoreerde tegels zoals hier is de herkomst zelden met zekerheid te bepalen zonder een blik op de achterzijde. Wel kan ik zeggen dat de bovenlijst- of buiklijsttegels (de smalle ronde zijkant van de panelen) en de daarbij aansluitende plinttegel (hier slim gebruikt als onderdeel van de omkadering) een vorm hebben die veel voorkomt in België, onder meer bij Boch frères (La Louvière) en Gilliot & Cie (Hemiksem) - definitief uitsluitsel kan maar gegeven worden op basis van het uitzicht van de achterzijde, maar een Belgische herkomst is niet onwaarschijnlijk."

Os ladrilhos ficam nos paredes do Salão dos Eventos, um espaço grandioso de aproximadamente 17 X 29 metros.

Bronnen:

• https://www1.folha.uol.com.br/fsp/cotidian/ff0605200416.htm
• email Mario Baeck, 12 maart 2015