Compagnie Centrale de Construction Haine-Saint-Pierre (1871 - 1961)

Pierre-Joseph Hiard, stichter van de Compagnie Centrale de Construction Haine-Saint-Pierre, begon zijn loopbaan bij de Fabrique de Fer in Ougrée waar hij vrij snel bevorderd werd tot voorman. Later werkte hij voor de Usines Goblet d'Aviella tot hij zijn eigen bedrijf Hiard, Dechamps fils et Cie op 1 juli 1871 oprichtte in Haine-St-Pierre vlakbij het station van Baume. Dit specializeerde zich in de fabricatie van gietijzeren onderdelen voor de spoorwegindustrie en later in de productie van spoorwegwagons. Adolphe Dechamps was de zoon van Joseph Dechamps, voormalig directeur van de steenkoolmijn Sars-Longchamps.

De gewijzigde statuten van 1877 vermelden dat het bedrijf actief was "in de constructie van onderdelen van of rollend materiaal voor spoorwegen, kanalen, waterleidingen, gasoducten en gewone wegen met uitzondering van locomotieven en stoomschepen."
In 1881 bij het overlijden van Pierre-Joseph neemt zijn zoon Leon Bauduin Pierre Joseph het bloeiende bedrijf over. Hij legt nieuwe accenten waarbij de export en het zoeken van nieuwe verkooppunten centraal stonden. Leon Hiard werd geboren op 8 juli 1857 in Haine-Saint-Pierre en overleed op 6 januari 1921 in Schaarbeek. Naast bedrijfsleider was hij actief als Belgisch liberaal politicus. Hij was gemeenteraadslid en schepen van de gemeente Haine-Saint-Pierre en provinciaal senator van de provincie Henegouwen.

Op het einde van 19e eeuw is de Belgische markt verzadigd en Belgische bedrijven zoals Baume & Marpent, de Compagnie Centrale de Construction, de Forges, Usines et Fonderies gaan internationaal en exporteren onder andere rollend materieel, spoorweginfrastructuur, staalconstructies, bruggen en viaducten.

Onder impuls van Leon Hiard kende de Compagnie Centrale de Construction (CCC) een uitzonderlijke internationale groei met uitvoer naar alle continten. Kliënten waren onder andere Katanga, de Chemins de Fer Siam, Chili, Brazilië, China, Argentinië. Onder de meest bekende realisaties bevinden zich de metalen structuur van de Academie voor Schone Kunsten in Santiago de Chili en de brug over de Lo-Ho rivier in Kaïphong. Onderzoeker Jos Billen (http://www.gent1913.eu) meldde ons dat de vier metalen spanten van de Floraliënhal in Gent, gebouwd in 1913 ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling, ook door CCC geleverd werden. Ze waren mogelijks gemaakt voor een nooit gerealiseerd spoorwegstation in Katanga.

De twee wereldoorlogen (1914-1918 en 1940-1944) luidden het einde van het hoogtepunt van de Belgische spoorwegconstructie in. En het verval wordt nog versneld in de periode er na. De oorzaken zijn velerlei: de fabrieken waren deels of volledig vernietigd, de Verenigde Staten die over een intact productieapparaat beschikten namen de internationale markten over, en in de ontwikkelingslanden, de voornaamste afzetmarkten van de Belgische bedrijven, kwam de lokale industrialisering op gang.

De Compagnie Centrale de Construction sloot in 1961 de deuren. Haar activiteiten werden overgenomen door de Etablissements Jouret maar ook dat bedrijf bestaat vandaag niet meer.

Bronnen:

• https://fr.wikipedia.org/wiki/L%C3%A9on_Hiard
• ÉTUDE : APPROCHE DE LA CONSTRUCTION FERROVIAIRE DANS LA RÉGION DU CENTRE, DES ORIGINES À 1985

Foto's:

• plaquet: https://www.rail.lu/hainesaintpierre.html
• Jos Billen