U bent hier

Kolonie Thereza in Paraná

De nederzetting Teresa / Thereza werd in 1847 gesticht door de Belgische arts belga° João Mauricio Faivre. Ze omvatte 80 families en was gelegen aan de rivier Ivaí (grondgebied van de huidige gemeenten Prudentópolis en Cândido de Abreu), in de provincie Paraná.  "De huidig welvarende regio van de Ivaí-vallei bestaat dankzij die Frans-Belgische pioniers die onder leiding van Faivre het oerwoud zijn binnengetrokken om er de eerste geplande stad van Brazilië te stichten", zei de gouverneur van Paraná, Orlando Pessuti, op 12/29 2010.

"Faivre wilde een nieuwe orde stichten, met een economisch en sociaal systeem gebaseerd op gemeenschap en solidariteit, losgemaakt van materiële goederen", legt Artur Barthelmess uit. Hij is de kleinzoon van Louis Barthelmess, een Brusselse arbeidersactivist die, beïnvloed door de ideeën van Faivre, zich aanmeldde bij de tweede golf kolonisten in de Ivaí-vallei.

De nederzettingThereza of Thereseville werd genoemd ter ere van keizerin Thereza Christina, echtgenote van Dom Pedro II, van wie Faivre een persoonlijke vriend was. Zonder de socialistische doctrines van die tijd te volgen, droomde Faivre ervan, met zijn eigen ideeën, een nieuwe wereld te realiseren, waarbij winst niet centraal stond maar respect voor familie en religie voorop stond.

Faivre wist persoonlijk 64 Franse personen te werven die op 18 februari 1847 in haven van Paranaguá (PR) aankwamen. Vandaaruit dienden ze 55 mijlen te lopen naar hun nieuwe bestemming. De oprichter was doordrenkt van idealisme, omdat hij de 'introductie van de geest van handelsverkoop' wilde vermijden, die hij beschouwde als een afschrikmiddel voor een kolonie Europese boeren. De keizerin beloofde $ 6.000.000 reis in de onderneming te investeren, een bedrag die niet snel werd vrijgegeven, waardoor het moeilijk was voor Faivre om de kolonie te financieren.

In de beginjaren verlieten, met uitzondering van een paar kolonisten, velen de nederzetting en beschuldigden Faivre ervan hun met valse hoop te hebben misleid. Faivre schreef zijn falen toe aan de slechte selectie van migranten. Door deze leegloop was de oprichter gedwongen Braziliaanse inwoners van de nabijgeleden wijken alsook andere kolonisten aan te werven die hij diende te betalen, waarmee hij zijn eigen idealen teniet deed. In 1855 waren er 181 Braziliaanse en 19 Franse inwoners. Zelfs met de uitwijking van buitenlandse migranten en de toestroom van Brazilianen waren de keizerlijke en provinciale overheden het project niet ongelegen. Ze beschouwen het als een strategische nederzetting gezin de ligging nabij de buurlanden Paraguay, Argentinië en Urugay. Ze financierden ook de aanleg van een weg die de kern van de kolonie verbond met de stad Ponta Grossa. Aldus werd de koloniale vestiging van Faivre een winstgevende onderneming, die een jaarlijks inkomen verdiende van zes contos de réis terwijl de kosten iets meer dan de helft hiervan bedroegen. 

° Sommige bronnen vermelden dat hijde Franse nationaliteit had.  

Bronnen:

Nederlands